morcadi

Portfolyo
için
tıklayın

Pencere Onlerinden Yuruyorum Hayata,kendime Dogru

Pencere Onlerinden Yuruyorum Hayata,Kendime Dogru
Ben de boyle bir kiz cocuguydum...Onlar gibi pencere
onlerine kurulacak kadar sansli bir cocukluk gecirmedim ya da eski ama icimde hep yasama istegi olan boyle ahsap bir evde yasamadim hic...Kocaman terasi olan bir evde,sobanin yaninda dunyaya gelen bir kizdim 6 Subat'ta..Bilseydim o gun dunyaya gelmezdim,dahilerin burcundan olmusum cunku...
Bir sokaga giriyorsam eger,bilirim orada bir hikaye yakalayacagimi... Kandirmiyorum artik kendimi,hep ayni sozler...Eskitilmis,tekerlenmis,yitirilmis belki de...Duymak istemiyorum artik kulagimda yankilanan o igrenc sesleri...Kizlarin yuzune baktigimda binbir baslangic goruyorum ve binbir hayal...Kendimi sokaklara atisim,kendimi rehabilite etme yollarimdan sadece bir tanesi...Sokaklarin sesini dinleyisim,kendi yalnizligimda bulusum seni ve yitirdiklerimizi ve ardimizda yitirdigimiz cocuklugumuzu... Biz,okulda oturabilmistik seninle pencere onlerine...Canimi acitiyor bir dostumu bile bile ellerimle uzaklara gondermek...Kendimden,cocuklugumuzdan uzaklastirmak...Ruyamda gorusum seni,iki gun sonra beni araman... "-Fotograflarini goruyorum,bir tanesinde beni anlatmissin...deyisin..." "O zaman neden,soyle neden beni habersiz birakiyorsun ?"deyisim...Ardindan gelen derin bir ic cekis:"-Bunu sen istedin,gitme..."diyecektin demen...45 dk.suren telefon konusmasi,bak yine kocaman bir cocuklugu ve anilari sigdirdik dakikalara...Ama ben,ama ben yine o aglamakli kiz cocuguyum hatta aglamaya basliyorum konusmanin 10.dk.sindan sonra..."-Ne olur...diyorsun..."-Ararim yine.."diyorsun ve yine o anlamsiz sinyal sesine birakiyor sicacik sesin yerini...
Biliyorum,yeni baslangiclar aramiyorum...Kaldigim YERDEN AMA HAYATA,KENDIME YURUYORUM...
Dostluklara dair...Gozlerinize sunulur,sevgiler [>:D