| Açıklama : |
Günün müphem bir saatinde, bütün sesler kapanınca kendi üzerine, kayıp bir şehrin kapıları açılırcasına kendi gizine buldum bir zamanlar kaybettiğimi... ayak seslerinden tanıdım, ürkek, ürpertili ve peşinde bir alay leylak kokusu, eteklerinde ne varsa taşıdığı aşinayım cümlesine... eski bir dosta rastlamak gibi çocukluğun saklandığı oyun bahçelerinde, tanıdık bir sesin seslenmesi gibi adımı yitik bir sokağın yıllanmış köşelerinden birinde...Çevirdim başımı baktım sesin geldiği yere, kirpiklerim bulutlandı gördüklerimle... Ne varsa eskiye dair içimde, ne kadar dipsizse, ne kadar kalabalık ve ne kadar ıssız gömdüğüm arka bahçeme, nasıl da tazeymiş hala içimde...Anka kuşu göründü ve kayboldu yine solgun bir günün müphem bir saatinde. Artık başbaşayım yine kendimle...
Döndü cümlelerim en başa yine... |