lüminesans

Portfolyo
için
tıklayın

Nişan Sepetindeki Kumru

bu kumruyu daha tüyleri bile yokken sokakta kaldırımda buldum. neredeyse eziyordum. yavru daha! büyük ihtimalle de yumurtadan çıkalı 3-4 gün olmuş ve yuvasından düşmüş. hala yaşıyor olması o an çok büyük şans. neyse, aldım getirdim, odamda olağan üstü bir çaba sabah akşam demeden önce yaşatmak için uğraştım.

bebek olduğundan yem yemesini bilmiyor. gözler kapalı, gagasını açması için annesinden gelen koku ve gaga uyartısı bende yok o yüzden gagasını açması için cımbız kullandım. bu o kadar zor ki çünkü gagası bile henüz kıkırdak lakin katı gıda alamıyor. çeşitli denemelerden sonra yediğini gördüğüm püre şeklinde mamalar hazırladım, beklediğinde bozulmasın diye de küçük küçük paketlerde buz dolabında sakladım. ancak püreyi yemesi için gagasının içinden doğrudan kursağına resmen enjekte etmek gerekiyordu. bunun için de bir alet tasarladım işe yaradı. aslında ayrıntılarını yazmayım uzun uzun merak eden olursa anlatırım.

aşağıdaki fotoyu büyütüp uçabilir hale getirdiğim ilk günlerde çekmiştim. tabi o zamanlar kız kardeşimin düğününe birkaç gün kalmış ve evde genç bir kumru düşünsenize nişan sepetine konuyor, her yere pisliyor birşey söyleyeyim, doğaya saldım. böylesine yabani ürkek bir hayvanı evcilleştirmek onun omuzuna konmasını parmağından dudaklarından yemek yemesini sağlamış olmanın anlamına dair kelimeler kifayetsiz kalır. kedi ve köpek bakımı zor derlerdi...oysa eline aldığında ufalanıvereen bir yavru kuşu büyütmek hem sıradışı bir deneyim hem de onu yaşatabilmiş olmak ve ait olduğu doğaya geri göndermek tarifsiz bir duygu. Lütfen bu kuşa siz de bu hikayeyi düşleyerek bir kez daha bakın...