yusuf970

Portfolyo
için
tıklayın

Tanrının Evi.

Hiristiyanlar öyle diyor. "Tanrının Evi".
Bir pazar günü, insanlar sessiz. Usul usul 1600'lü yıllardan kalma heybetli bir binanın içine giriyor. Takıldım peşlerine birden gündüz, gece oldu. Loş, içerden de derinden bir müzik sesi. İlahi. Girişte de bir şey dikkatimi çekti. 2. dünya savaşı zamanında bu kilisenin etrafındaki bütün yapılar yıkılmış. Kilise ayakta. Sanırsınızki atom bombası atılmış. O kadar perişan bir halde ortalık. Her yerde İsa'nın Meryem'in heykelleri vardı. Onlarıda fırsat bulduğumda yükleyeceğim. Mabetteki ortam sükunetliydi. Yorulmuştum zate,n oturdum bir köşeye, insanları ve binayı izledim. Biraz rahatlatıcı biraz da ürkütücüydü. Daha önce hiç kiliseye girmemiştim. Yabancılar camileri gezip müslümanlık hakkında bilgiler ediniyorlar. Soruyorlar. Bizde de sanki günah gibi kimse yakınından bile geçmiyor. Halbuki farklı bir kültür farklı insanlar. İnsanlar olabildiğince sessizdi. Öyleki ilk fotoğrafı çektiğimde o kadar büyük bir yapı olmasına rağmen acayip bir denklanşör sesi duyuldu. Sıkıldım tabi durumdan. Ama güzel estantaneler ve kareler vardı. Çektim bende. Bir şey daha dikkatimi çekti. Önde sağ tarafta, dizlerinin üstüne çökmüş genç bir bayan yarım saat boynu bükük bir şekilde dua etti. Dert bitmiyor insanlarda. Yaradan dermansız, altından kalkamayacağı dertler vermesin insanlara (tüm iyi insanlara).