buoliana

Portfolyo
için
tıklayın

Yazılmış Değil Yaşanmış Hikayeler Serisi -9-

Goca olaydı böyle rezil mi olurduk?Oğluuum
_____________________________________
Bu seriye kayıtsız kalınamaz,
Bu yaşama tanıklık yapmamak olmaz.
Bu insanların yaşamına ortak olmamak olmaz
_____________________________________

Goca olaydı böyle rezil mi olurduk? Oğluuum! Diye sesleniyor Dudu Teyze.

Ah be Dudu teyzecim ne zor yaşamın var.

Allah sana kolaylık versin. Allah seni iyilerle, yürekli insanlarla beraber kılsın.

13.03.2010da ziyaret etme fırsatı buldum Dudu Teyzeyi. Dudu Teyze 84 yaşında. Goca diye dediği hayat arkadaşını 5 yıl önce kaybetmiş. Hemen ardından (5.5 ay sonra) sol kol ve sol ayak kısmen felç olmuş. Ayağa kalkabiliyor ama tabi eski sağlığı yok. 2 çocuğu var biri erkek diğeri kız. İkisi de evli. Damadı kızını 3-5 günde bir yollarmış evine. Yemek yapar ortalığı toplar sonra hemen gider diyor. Oğlum ise kendi halinde diyen yaralı anneye; bakın oğlu ona ne diyor? Anne, kızın baksın sana. Böyle şeylere kızlar bakar der. Haaay hay ne sızlandııım, ne sızlandııım!!! Allahım ne olur, ben öyle bir kulun olmayayım diye dua ettim hemen. Hayırlı bir evlat olayım, evlatlarımdan da hayır göreyim. Amin! Biraz düşünürsek anlarız ki insanın en büyük korkusu yalnızlıktır. Yalnızlık sadece Allaha mahsustur.

İşte ben; yalnız, muhtaç, yanında sürekli dertleşecek biri olmayan Dudu teyzeyi, böyle penceren bakarken yakaladım. Umut ve beklenti dolu bir yaşamla& Yaşamında olmayan ışığı yaşamına almaya çalışan Dudu Teyzem. Günlerin hep aydınlık ola.

Diyeceğim o ki; bu gün evlatsanız, yarın sizin de evladınız olacak. Bu gün evlatlık yapmıyorsanız yarın size de yapılmayacak. Ya da evlat gibi evlat yetiştirmek gerek. Ya da yetiştirdiğini korumak. Bunları yapıpta yine bazı şeyler olmuyorsa ne diyelim ALLAH büyük. Kader diyeceğiz razı geleceğiz.

Şu dünyada her şey o kadar çok değişmiş ki&
Değişmeyen güzel bir tarafımızın kalacağı günlere merhaba demek üzere sevgiler, selamlar