acizane

Portfolyo
için
tıklayın

Nazargâh-ı İlâhî

1678 senesinde sultandan izin alarak, hacca gitmek için yola çıkan devrin ünlü şairi Yûsuf Nâbî Medîne’ye yaklaştıkları bir gece, kâfiledeki bir devlet büyüğünün ayaklarını kıbleye doğru uzatarak uyuduğunu görünce bu şiir dilinden dökülür...
Medine-i münevvereye varıldığında ise gelişen olaylar çok daha manidardır...

''Sakın terk-i edebden, kûy-i mahbûb-i Hudâ’dır bu.
Nazargâh-i ilâhîdir, Makâm-ı Mustafâ’dır bu.
Habîb-i Kibriyânın hâb-gâhıdır fazîletde,
Tefevvuk-kerde-i arş-ı cenâb-ı Kibriyâ’dır bu.
Bu hâkin pertevinden oldu deycûr-i âdem zâil,
İmâdın açdı mevcûdât dü çeşmin tûtiyâdır bu.
Felekde mâh-ı nev Bâb’üs-Selâmın sîne-çâkidir,
Bunun kandîli cevzâ Matla-ı nûr-i ziyâdır bu.
Mürâât-ı edeb şartıyla gir Nâbî bu dergâha,
Metâf-ı kudsiyâdır bûse-gâh-ı enbiyâdır bu.''

Nâbî

İçteki çerçeve orjinal olan mescid-i nebevinin dış avlu süslemesinden oluşturulmuştur bilgilerinize...