karanliklar

Portfolyo
için
tıklayın

Aşk

.
.

Acı verir insana yitirilmişlik.. Artık hiç bir şeyin eskisi gibi olmayacağı bir gerçektir ve gidenin acısı çoktan yerleşmiştir benliğimize.. Bazen kimsesiz sokaklar çağırır bizi usulca bilinmezliğine, bazende en hırçın kalabalıkların yalnızlığı sürükler çığlık çığlığa bağıran suskunluğun çaresizliğine..

Her ayrılık yeni bir başlangıçtır aslında. Yepyeni bir sayfa açtığı düşünür insan her defasında, fakat bir önceki sayfada bastıra bastıra hayatı yazan kalemin izleri usulca işler içimize.

Mutlu edemiyorsan artık karşındakini meşgulde etmeyeceksin, oyalamayacaksın sahte sevinçlerle. Gülüşünün altına hüzün bulutları toplanmayacak, ya gerçekten seveceksin ya da yeri geldiğinde daha çok yara açmadan gitmesini bileceksin.

Vurmayacaksın karşındakini yapmacık hayat belirtileriyle, ya gerçekten yaşayacaksın, yaşatacaksın anın tadını ya da gideceksin be arkadaş, zorlamayacaksın yüreğinin derinliklerini..

Tek gerçek bu hayatta.. VEDALAR ACITSA DA BAZEN... GİTMEK GEREKİR..!