selcukozdemir

Portfolyo
için
tıklayın

Konarı Gölü

Not: i-phone cep telefonu ile cekilmistir.

Selcuk Adem Ozdemir


Konarı Gölü Mucizesi

Konarı Gölü’ne dair anlatılan mistik olaylar vardır. 1317 yılında Konarı Köyü’ne yerleşen Horasan evliyalarından İbrahim Gavsi’nin türbesi Konarı Köyü’nde bulunmaktadır. Evliyanın orduya katılan askerler için etmiş olduğu dua, mucize olarak kabul edilir. Çünkü asırlar boyunca bu köy bir tek şehit vermemiştir ama gazileri vardır. Köyün gençleri askere gitmeden önce mutlaka türbeyi ziyaret ederek dua etmektedirler.
Biri sıcak, biri soğuk olmak üzere iki kaynak suyu ile beslenen, yaz kış 23 derece sıcaklığında olan Konarı gölü, Konarı köyünün bahçe ve tarlalarının suyunu sağlar.
Bahçe ve tarlalara çekirge, köstebek geldiğinde, tarlalarda verimsizlik olduğunda, köylüler İbrahim Gavsi türbesine gidip dua etmektedir. Köylüler; türbeden bir parça toprak alarak bahçelerine, tarlalarına serptiklerinde, sorunlarının mucizevî bir şekilde çözümlendiğine inanırlar
Konarı gölleri ile anlatılmak istenen göller 3 tanedir. Bunlardan büyük göl , mavi göl veya dipsiz göl olarak da tanınmaktadır. Bu göle ait bir efsane anlatılmaktadır. Bu efsane şöyledir.

Konarı Gölü Efsanesi

Vaktiyle bu bölgede beyler yaşardı. Bey oğulları bey kızları vardı. Kimi ata biner, kimi oyalı yazması, kınalı elleri, ile koyun otlatır sürüsünü güderdi.
İşte bu beylerden Yörük beyinin oğlu Konarı beyinin kızına sevdalandı. Buluşma yeri olarak Büyük gölün olduğu yer seçilmiştir. Vurgundular sevdalıydılar. Duygularını sevdalarını büyüklerine anlattılar. Bey oğlunun derdine çare arandı. Aracılar kondu. Bey kızı istendi. Bey kızımı vermem de vermem diye tutturdu. Yörüklerde adettir. ‘’Yabana kız verilmez, yabandan kız alınmaz.’’ Konarı beyi dedi ki; ‘’ göçerlere kız vermem alıp kızımı gider komaz bir daha yanımda’’
Aşıklar yalvardı, yaşlılar yalvardı. Ne hatır kar etti ne de başka bir şey. Göçme vakti gelmiş göç kalkacak, beyin oğlu göçerin başında olması gerek. Bakarlar ki beyin oğlu yok yağız at huysuzlanır. Göç kervanından bazıları ayrılarak aramaya çıkarlar bey oğlunu. Bu arada beyin kızının da olmadığı anlaşılır. Aramaya çıkar iki tarafta... Tek bir çoban bilir aşıkların yerini o söyler beylere ola ki buluşma yerindedirler. Gölde o zamanlar bu günkü gibi değil. İki ayrı kaynak çıkar biri sıcak biri soğuk...
Gelirler gölün başına görürler al yazmayı anlarlar iki aşık canlarına kıymıştır. Suyun içine atmışlardır kendilerini. İki tarafta dolanarak suyun çevresinde göz yaşı dökerler. Göz yaşları göl olur.
Çırpınarak iki ördek kalkar gölden. Biri yeşilbaş biri beyaz ve kanat çırparak uzaklaşırlar ağlayanların bakışları arasında. Göç kervanındakiler görür kervanın önünde uçan iki ördeği,sanki yol göstermektedirler onlara bizi takip edin dercesine...
İki sevdalı iki ördek olup uçtu. O günden sonra her göç mevsiminde iki ördek peydah olur bu gölde. Nazlı salınımları ile dolanır, dolanır yüzer, sevdalarını söylerler kendi dillerince. Uçarlar birlikte aynı yöne kayıp giden göç kervanına yol gösterircesine...