zafercankiri

Portfolyo
için
tıklayın

Ak Sakallı Dede

Varmı sizin de,
Rüyalarınıza giren;
Birileri ya da birşeyler.
Benim var;
Ne mi ya da kim mi?
Ak sakallı bir dede.

Ne zaman sıkılsam,
Ya da ne zaman bunalsam,
Hemen uyuyasım gelir.

Uyusam hemencecik,
Ak sakallı dedemi görürüm diye,
Ama bu aralar uğramaz oldu rüyalarıma...
Küstürdüm mü yoksa bilmeden,
Kusurum varsa affeyle,
Sen gene gir rüyalarıma.

Karardı kaç zamandır yüreğim,
Uyuyorum, hadi kapattım gözlerimi,
Gücüm kalmıyor artık,
Yanan yüreğime su serpsene...
Okşa yine ak ellerinle,
Yüzümü, saçımı, başımı...
Gülsene yüzüme yine.

Özledim, özledim, özledim...
Artık gel be ak sakallı dede.

Mehmet Temel

Şair boşuna medet umuyor gibi Ak Sakallı Dede'den, dedenin halinden kendi derdi başından aşkın gibi. Hayatın yükü ve yıllar çökertmiş omuzlarını, üzerinde yıpranmış giysiler, elinde asa yerine bir poşet (çağımız ileride poşet çağı diye anılacak herhalde: dağlar, denizler, nehirler, yollar, sokaklar her yer poşet.Ülkemizde kadraja poşet almadan fotoğraf çekmek mucize, neyse), yürüyor başı önde, dalgın, biraz düşünceli biraz da kızgın gibi bakışları, herhalde torunun markalı olmadığı için beğenmediği şapkasıyla hafifçe yüzünü saklar gibi.