orhankartal

Portfolyo
için
tıklayın

Kapılar

Ilısu Baraj suları altında kalacak olan Hasankeyf Kapıları: Eskiden biz kapılarımızı örtmezdik bile, destur dedin mi her avluya giriverirdin. Ama şehirler öylesine göç aldı öylesine işsiz/aç insan doldu ki şehirde aniden hırsızlık aldı başını gitti. Issız bir evin, eski ve ıssız kapısı hayatın ve kaderin ona sunduklarından ötürü artık o kadar dolmuş ki dile gelip şiire dökmüş onca yılın duygusunu, umudunu, sabrını, hayal kırıklığını ve en sonunda boş vermişliğini. İşin aslı şöyle ki aslında bizim kapımız, ağacından işlenip de bir kapı oluncaya dek bir yürek taşıyormuş. Nasıl olmuşsa olmuş ve gündelik hayatta genellikle yüzüne bile bakılmayan bu tahta parçasının içine bir ruh, bir de sevme, bekleme, arzulama, sabretme cinsi hisleri taşıyacak bir yürek ilişivermiş. Tabii olanlar bundan sonra olmuş. O eve kapı olduktan sonra, onu her gün onlarcası açıp, kapayıp ondan geçmiş. Öylece, bir anda, bir çırpıda… Ama bizim kapımızın bir yüreği var, bir ruhu var! İllaki meyletmiş kapımızın bu ironik gönlü, kendisinden geçenlerin birine.
Kapı
Kapı kapı,bu yolun son kapısı ölümse!
Her kapıda ağlayıp,o kapıda gülümse.


Necip Fazıl Kısakürek