ahleyar

Portfolyo
için
tıklayın

Ruhumun Gölgesi

Yalnızlık ruhumun gölgesi

Otursam ıssız bir denizin kenarına
Ben konuşsam o dinlese
Öyle yalnızım ki desem
Dalgaları dile gelse sorsa “yalnızlık nedir?”
Yalnızlık sevdiğin birinden ayrıldığında
İçinde doğan sonsuz boşluk gibidir desem
Sesinden uzak kaldığın an da
Binlerce sesin içinden hiçbirinin yüreğine değmemesi gibi,
Rüyasız uyku gibi,
Simsiyah bir hayal gibi,
Çocuksuz bir anne kucağı gibi” desem dalgalara
“Yalnızlık nedir?” diye fısıldasa tekrar
Güneşsiz yaz gibi,
Dalgasız deniz gibi
Siyah bir papatya gibi
Hiç su akmayan çeşme gibi.
İkimiz de hüzünlensek
Gözlerimden iki damla yaş süzülse
Yalnızlık ağlatacak kadar güçlüdür desem
“Hiç bitmez mi yalnızlığın?” diye sorsa
İşte o zaman ne derim?

Cevap veremem ki.