nafi sen

Portfolyo
için
tıklayın

İstanbul Aşıkları

galata köprüsünün üstündeyiz, trafik çok kalabalık
kafamız bir dünya
arabalar duruyor.
korna sesleri
hava sıcakmı sıcak.
öndeki arabanın radyotörü su kaynatmış şöför perişan
her yer deniz ama su yok....

- camları açalım dedi
- olur dedim.
camları açtıgımız gibi içeriye kuvvetli bir rüzger esti.
elimde tutuğum fotoğraf köprüden aşagıya uçarak gitti.
hemen arabadan indim ve köprüden aşağıya çivileme atladım.
denizin dibinde fotoğrafı ararken, bir balıkla karşılaştım.
tuhaf tuhaf baktı
- fotoğrafmı arıyorsun dedi..
- evet dedim..
- hiç arama dedi.
çünkü biraz önce giden lüfer sürüsü onu hafiyetle yediler dedi.
suyun üstüne çıktığımda bir çift gördüm köprüden bana bakıyorlardı.

onlara bakıp daha çooook yolun başındasınız diye bağırdım....

onlarda bana sen ne arıyorsun denizde dedi...
sevgilimin fotoğrafını arıyorum dedim.
bana bakarak sen kafayı yemişsin dediler..
ve gülerek gittiler.....


arabanın başına gelgiğimde üstüm başım su içinde
trafik poliside cezayı kesmiş, silecekler dururken makbuza tükürüp cama yapıştırdı.
sen buna dua et dedi....
yoksa kurtarıcıyı çağırdım gelmeseydin birazdan arabanı götürecektim dedi.

hem sen nerdesin? arabayı tek başına köprünün üstünde bırakmaya nasıl cesaret edersin dedi.
bende arkadaşlarım arabadaydı dedim.
ama gitmişler.

sonra arabaya binip eve doğru yola koyuldum..
saat 17 00 sıralarıydı.
190'km ile giderken arka taraftan bir kedi miyavlaması ile durdum...

arka koltukta sarı, beyaz tüyleri olan ve ayağı kırık bir kedi yatıyordu....

nafisen

not: bu hikayenin devamı kedi ve adam fotoğrafıdır...