Açıklama : |
Kırılgan bir çocuğum ben
Yüreğim cam kırığı
Bütün duygulardan önce
Öğrendim ayrılığı
Saldırgan diyorlar bana
Oysa kırılganım ben
Gözyaşlarım mücevher
Saklıyorum herkesten
Ürküyorlar gözümdeki ateşten
Ürküyorlar dilimdeki zehirden
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen gözükara cesaretimden
Diyorlar:Bir yanı sarp bir uçurum,
Bir yanı çılgın dağ doruğu.
Oysa böyle yapmasam ben
Nasıl korurum
İçimdeki çocuğu?
Bir yanım çılgın nar ağacı
Bir yanım buz sarayı
Murathan Mungan...
bazen tüm olup bitenlerden çocukluğunuzu sorumlu tuttuğunuz oldu mu? oysa cama taş atıp kaçmaktı tüm keyfim, kızıyordum cumartesi ve pazartesinin kendi isimlerinin olmamasına, yağmurda şemsiye kullananlarıda anlayamıyordum... Şimdi pencereden hayatı izleyen o kıza bakıyorum daha 6 yaşındaydı ve zamana ödünç verdiği çok fazla an'ı vardı... Şimdi anlıyor ki petimist tüneli görüyor optimist tüneli ve ışığı görüyor realist tüneli, ışığı ve gelen treni görüyor...
Bu fotoğraf Annem'e yarın onun benden ayrılışının günü... aylar ve yıllar demek istemiyor yüreğim...
Bana ne olursa olsun evin yansada asla ev yakma dediğin için,
kimileri için değersiz olsada sana söyleyen için önemlidir o sır sakla dediğin için, benim yüzümden uykusuz kaldığın halde köpeklerimle dışarda uyumama izin verdiğin için, seferi olanın dostu çok olur mutlaka gez ve gör dediğin için, insanlara aynaya bak sen değerlisin demeyi ihmal etme dediğin için, İncir ağacından düştüğümde bişey olmaz demek yerine seni ve acını anlıyorum dediğin için teşekkürler Anne...
Uzun bir aradan sonra ekleyeceğim fotoğrafın ve yazacağım kelimelerin anlamları yüklü, dolu olsun istedim...
tek bir kelime bile yeterdi biliyorum... |