Açıklama : |
Evvela inanamaz insan büyüdüğüne...
Sonra yaşlandığına inanmak istemez ...
Neşeyle keder karışık söylenir durur...
"Daha ne gördük ki" faslı başlar hayatta...
Bir müddet geçer, kulak duymaz olur, el tutmaz olur...
Gözün gördüğü neye yarar ki...
Her fasıl biter...
Her fasıl biter...
Biter oğlu biter...
Karın ölür... Bibilerin göçer... En küçük kardaşını en ilkin gömersin... Sıraya oğulların, torunların girer...
Köydeki mahallen kabre taşınır...
Herkes de mi gider canım!
Öyle ya! Herkes gider...
Tuhaf bir burukluk ve yalnızlık... Ölümün arkadaşlığıyla gün mü geçer... 94 yıl... İnsanoğlu 94 yıl yaşayıp bitirdiğinde, eline ölüm kağıdı verilmişçesine büzer dudaklarını, ağlamak ister... Gözlerde derin bir hatıra...
Gözlerde irice keder...
Ya yedi yıl, ya beş saat, ya bir yıl, ya iki gün, ya üç ay... Ah ne zaman öleceğim demişsen eğer, şu kocca ömrü topu topu bir saniye say!
|