Açıklama : |
Tırtıl ile Yaprak
sıyrılmış tırtıl kozadan,
yaprak üzerine düşmüş,
sağ çıkmış tırtıl kazadan,
yaprak üzülmüş,
yaprak;
müebbet yemiş,
sehere teslim olmuş.
yaprak titremiş,
yaprak sararmış,
yaprak solmuş.
yıllara mahkum etmiş gönlünü..
tırtıl kelebek olmuş,
aramış yaprağını,
yaprak çoktan olmuştu,
kurumuş ot yığını...
konuşmuş çayır, çiçek,
tırtıl kimi sevecek?
bir günlük kelebeklik,
bir ömür mü sürecek...
kozaydı, tırtıl oldu,
yaşıyamaz yapraksız,
sanki kelebek soldu,
düşen yapraktan farksız...
son bir can havliyle
uçtu bir dala kondu,
yaprağını aradı,
hiç bir yaprak ona benzemiyordu,
anladı ki kelebek,
yasak aşkta bu sondu...
kelebek ömre değil,
aşkına gün biçmişti,
bir günlük ömrü vardı,
oda boşa geçmişti..
çırptı kanatlarını,
kanatlar taşıyamıyordu,
içini acıtan acının acısını.
çıktı, çıktı yükseğe,
geldim yaprağım deyip,
çakıldı bir tümseğe....
nihayet tırtılın,
ömrü sonu bulmuştu,
son anda olsa dahi,
yaprağına kavuştu.
yaşarken olmasa da,
şimdi yaprak olmuştu,
yaprak gibi solmuştu...
adım adım kol kola,
rüzgara yürüdüler,
sevgileri bağrında,
beraber çürüdüler...
Veysel Cerit |