duha_duha

Portfolyo
için
tıklayın

Asmina

Adını bir buluta verdim...

Düş mü gerçek mi yoksa uyandığım da biten bir rüya mı olduğunu bilmediğim bu öyküde...
Yorgun kalbimi sırtlayıp,
düşsel bir avuntuyla attığım adımlar
ve bir türlü sana gelemediğim yolculuklar vardı geçmişimde.
Geçmişimdeydin evet,
en dokunulmamış en saf en güzel yerindeydin.
Duvar diplerinde kırık oyuncuklarımla bilinmezliği sevmeye çalışırken âşık olmuştum sana.
Sense hep aynı yerde, aynı imkânsızlıkla sevilmeyi bekliyordun. Nerden bilirdim, kim söylese yalan derdim,
acıyı bu kadar sevdiğimden mi bilmem,
duyduğum bütün seslerde aynı şarkı vardı
ve hep aynı yolculuktan sonra bulunuyordu anlamı hayatın.
Ben erken başladım hayata,
tıpkı senin gibiydim,
bir parçası eksik bir oyuncaktım çocukluğumun elinde,
sense hep aynı yerde
aynı türküde
aynı uçurum ıslığında dokunulmamış bir sevdaydın.

Adını bir çiçeğe verdim,
gün doğumunu bekleyen mavi gözlü devler vardı bu hikâyede,
isimleri bilinmeyen güzel köy kızları,
allı, yeşilli ve dudakları öpülmemiş,
ürkek ve acemiydiler,
ilk defa büyüyorlardı,
ilk defa tutulmuştu elleri,
ilk defa bakılmıştı yeşil gözlerine uzun uzun.
Hep bir yerlerden gelecek birileri,
hep onları bir yere götürecek kadar onları sevecek birileri vardı bu masalda.
Oysa zaman, kendinden yanaydı,
hiçbir düşleri gerçeğin kıyısında hayat bulmayacak,
kınalı ellerinde ki kırmızı kan asla onları terk edip gitmeyecekti.
İsimleri yoktu onların,
elleri, gözleri vardı ve yetiyordu onları bu romanın tek kahramanı kılmaya.

Sen neresindeydin bu öykünün??
ya da olmalı mıydın?
Ben gözlerimi hayata yumarken son sözlerinle karşımda durmalı mıydın?
Yazık!
Paha biçilemeyen bir mutluluk sunmuştum insanlara,
hiç birine söylediğim sevgi sözü diğerine benzemeyecek kadar farklı sevmiştim herkesi...
Sesimi kaybettiğim yerdi beni onlardan ayıran biliyorum,
biliyorum böyle bir sonbahardı yine,
dudaklarım kurumuştu gözlerim uzak bir yerlerde,
tanımadığım o adamı arıyordu...
Adı, adı neydi sahi? Düşüncelerim boşlukta,
ağrısız sızısız son vermek vardı ya,
ellerim yine ihanet etti bana,
yine çok gördü kısacık ömrüme tanımadığım mutluluğu…


-alıntıdır-