| Açıklama : |
MANİSA 'DA AKŞAM
Grup ederken güneş,akşamları ufkunda,
Kırmızı bir sarayı, andırır küçük camlar.
Yaz bahçelerindendir gelen bu tatlı hava,
Gelen bu güzel koku, ıtırla ak salkımlar.
Toplarken eteklerini güneş Mevlevi tepesinden
Bir efsun sarar dağları,çamların yeşilinden,
Her gün ulvi bir akşam yaşanır yeniden,
Minarelerinden ezan sesi yükselirken...
Görmek istersen yeşilin,her bir türünü,
Kaldır dağlardan sonra ovanın tülünü,
Dinlesin kuşların sevgiyle öttüğünü
Bu şehrin âşıkıyım ,kaptırmışım gönlümü ....
Sevgiye susamış gibi söğütler,
Dal, yaprak hepsi Gediz'e inmişler
Ağır,nazlı akan Gediz nereye böyle dedim:
Dedi : Sendekinden daha büyük sevda görmedim ...
Her bir câmide bir tarih,bin sanat
Ey asırları hâlâ ayakta tutan hattat,
Ey mermer şadırvanlarından akan hayrat,
Yoksula, muhtâca hâlâ açık imâret ...
Hala açık FATİH 'i yetiştiren ocak,
Bu ne feyizli yer ve toprak,
Eğil,eğil bu yere en yüce saygı, hak
Sinan dimdik duruyor minarelere şöyle bir bak ...
Bir yeşili bin,bini yüz etmek için
Bir Bedevi Şeyhi de kaptırmıştı gönlünü
Bu güzel ilâhi şehrime adamıştı ömrünü ...
Toplarken eteklerini güneş Mevlevi Tepesinden
Dalların tılsımı açılırken yeşilinden
Asırları dinlersin bir şadırvan sesinden
Her gün ulviî bir akşam yaşanır yeniden,
Minarelerinden ezan sesi yükselirken ...
Şiir : Keriman Yalçın Gönül Armağanları Kitabından Manisa 1990 , s.43-44
|
Ayın Konusu
Çektiği fotografın içindeki insanı, mekanı, doğayı bir obje olarak görmekten öteye gidemeyen, çektiği yeri bir başkasının çekmesini istemediği için yer bilgisi vermeyenlerin son zamanlarda daha da artması gerçekten üzücü. Bu bencil davranışı en başta çektiği konuya, modele v...
